Αρχίζεις να θυμάσαι, πας τον χρόνο πίσω και τον σταματάς στο πρώτο εκείνο βράδυ

Νύχτα παγερή, βουή κόσμου, ζάλη ποτού και απέναντι σου δυο πράσινα μάτια

Θολός νους, σκέψεις πολλές, διάθεση καμιά και άξαφνα ελπίδα

Ησυχα στάθηκε δίπλα σου, δίνοντας σου την ευκαιρία να την  γνωρίσεις για πρώτη φορά

Στην προσπάθεια της να σου δείξει τι αισθάνεται, λούζεται αλκοόλ και πετά πάνω από τον Ψηλορείτη

Όταν χτύπησαν οι καμπάνες της χαράς, αποφάσισε να κάνει το βήμα και να έρθει να σε βρει

Υστερα το πρώτο βράδυ μαζί, χαράματα με την ανάσα σου γοργή στο πρόσωπο της

Ρίχνεις το ρολόι στο πάτωμα για να σταματήσεις τον χρόνο, η φυγή δεν αργεί

Λαχτάρα και προσμονή, άγνωστο μονοπάτι που περπατάς για πρώτη φορά

Αραγε θα αντέξει στον χρόνο, άραγε θα νικήσει την απόσταση

Μετράς στιγμές μέχρι την επόμενη φορά, σπρώχνεις τους δείκτες και ο χρόνος κυλά

Τώρα 24 ανθη μετά περιμένεις τον ερχομό

Αυτόν που θα διαρκέσει για πάντα