Πέμπτη, Μάρτιος 28, 2024
Follow Us
Αφιερωμένα στην επέτειο του Πολυτεχνείου-Δημήτρης Ντίκας

Η αποθέωση

Οι Τύραννοι κρατάνε την σημαία τους

πατώντας στων θυμάτων τους σωρούς

ακόρεστη η δίψα η λερναία τους

για βία για πολέμους για διωγμούς

 

Με σύμμαχο τον θάνατο προβαίνουνε

και οι δειλοί υποκλίνονται βαθιά

κι αυτοί πολλά που δεν καταλαβαίνουνε

και όσοι έχουν συμφέροντα πολλά

 

Η ψεύτικη η δόξα κι η αποθέωση

να διώξει πως μπορεί τόση ντροπή

κι η μεγαλόστομη αυτοδικαίωση

που είναι πάντα στην προστακτική

 

Οι δίκαιοι ρωτούν ποιοι μας σκοτώνουνε

με ποιο σκοπό ή ποια δικαιολογία

ποιοι τώρα τους λαούς ξανασταυρώνουνε

και βάφουν μ’ αίμα την Ελευθερία

 

Γιατί αρνούνται Θεέ μου την αλήθεια

να την ακούσουν ή και να την πουν

είν’ ένοχοι έτσι από συνήθεια

ή από πείσμα την ποδοπατούν;

 

Γιατί ο κόσμος γέμισε σατράπες

παράφρονες φονιάδες μανιακούς

δεν μπαίνουνε αυτά σε δυο αράδες

και ούτε τα χωράει καλά ο νους...

ΡΟΔΟΣΤΑΜΟ

 

 

Θυσία

Μάνα μου αγανάκτησα

κι εν τέλει επαναστάτησα

κατά της τυραννίας

τ’ άδικο δεν το άντεξα

και να αλλάξω πάλεψα

το ρουν της ιστορίας

 

Ρεφρέν

Μάνα μου με δικάσανε

χωρίς καμιά αιτία

εμένα που απαρνήθηκα

μανούλα μου τη βία

 

Στα σίδερα με ρίξανε

με μίσος με μανία

μάνα μου με ξεκλήρισε

η κρατική μαφία

 

Μάνα μου με γονάτισαν

στα σύγχρονα σφαγεία

μάνα με κατασπάραξαν

τ’ ανθρώπινα θηρία

 

Ποτέ μου δεν πτοήθηκα

με θάρρος αγωνίστηκα

κόντρα στην εξουσία

ποτέ δεν συμβιβάστηκα

μάνα μου θυσιάστηκα

για την ελευθερία.

 

ΡΟΔΟΣΤΑΜΟ

* Αφιερωμένα στην επέτειο του Πολυτεχνείου

Δημήτρης Ντίκας