Δεν πιστεύω να τους συνδυάσετε με κόλα ;;;

Οι σαρμάδες θέλουν σεβασμό, θέλουν κρασί. Ένα κρασί που να μπορεί να σταθεί απέναντι στο λάχανο, στο αυγολέμονο, στο λίπος του κιμά και σε εκείνη τη μία κουταλιά σάλτσας που «δένει» όλο το πιάτο και κάνει το τραπέζι να σωπάσει. Δεν είναι φαγητό για πρόχειρες λύσεις.

Το καλό νέο είναι πως δεν χρειάζονται υπερβολές ούτε ακριβά μπουκάλια. Χρειάζεται ισορροπία και φρεσκάδα. Κρασί με οξύτητα για το λάχανο και το λεμόνι, μέτριο σώμα για τον κιμά (μοσχάρι, ίσως με λίγο χοιρινό), καθαρό φρούτο και χαμηλό προς μέτριο επίπεδο τανινών που να μη συγκρούεται με το αυγολέμονο.

Έτσι, οδηγούμαστε εύκολα σε ένα ροζέ από Ξινόμαυρο ή σε ένα ελαφρύ, νεαρό κόκκινο και οι σαρμάδες απογειώνονται. Φυσικά, πάντα υπάρχει και η ασφαλής επιλογή ενός αφρώδους brut.

Τώρα, αν δεν βρεις τίποτα από τα παραπάνω και έχεις ξεχασμένο στο ντουλάπι της κουζίνας, μαζί με το λάδι της χρονιάς, κανένα Pinot Noir, μην αγχώνεσαι: ταιριάζει απόλυτα. Το Pinot Noir έχει ακριβώς αυτό που ζητάμε: χαμηλή τανίνη (δεν συγκρούεται με το αυγό), υψηλή φυσική οξύτητα (στέκεται δίπλα στο λεμόνι), απαλό προς μέτριο σώμα και αρώματα κόκκινων φρούτων με γήινες νότες που δένουν ιδανικά με το λάχανο και τον μοσχαρίσιο κιμά.

Γιατί στο τέλος της ημέρας, οι σαρμάδες δεν είναι απλώς φαγητό. Είναι παράδοση, οικογενειακό τραπέζι και εκείνη η στιγμή που όλοι έχουν άποψη. Το μόνο που δεν συγχωρείται, είναι η κόλα. Στην Πόλη του Οίνου να τρώμε σαρμάδες με κόλα – ντροπή …

Καλά Χριστούγεννα με υγεία σε όλους, από την Ομάδα Οινόφιλων «Οι Τανίνες» [Tanines (WineClub)].